Drzewiczka 13-14 kwietnia 2024

[miandas]

W moim domu jest taka skrzynka, w której przechowuję różne przewodniki kajakowe, opisy tras, mapy i notatki. Jest tego sporo. Wiedza dotyczy rzek i tras w całej Polsce. Cóż, pewnie większości nie zweryfikuję osobiście.
Nadchodzi jednak taki dzień, gdy człowiek by sobie gdzieś popłynął. Oczywiście zawsze może wybrać coś koło komina – nigdy, ale to nigdy nie płynie się tą samą rzeką. Ciekawość świata jednak kusi. Oczy wypatrują nieznanych kształtów wystających zza horyzontu.
Jedną z bardziej wartościowych pozycji w mojej magicznej skrzynce, którą nabyłem drogą kupna, jest przewodnik „Szlaki wodne województwa łódzkiego” autorstwa Rafała Tomczyka – powszechnie uznanego entuzjasty kajakarstwa, społecznika i pieśniarza. Głównie zależało mi na opisie Neru, na który się nieustająco wybieram ale okazało się, że jest tu opisanych 15 rzek, wśród nich znane: Bzura (byłem, polecam), Grabia (jw.), Pilica (częściowo byłem, całkowicie polecam), odcinek Prosny, Rawka, fragment Warty, czy Widawka (z tych – nie byłem jedynie na Rawce). No i jest i Drzewiczka.
I, jak to się powszechnie pisze w internetowych relacjach ze spływów, „wybór padł na Drzewiczkę”.
Spływanie klasycznego odcinka od Drzewicy wydało mi się jednak zbyt banalne. Wielu już to zrobiło, wielu opisało, wielu zrobiło filmiki i puściło w nety. Ale wyżej…

Do spływu namówiłem Pawła - przyjaciela i sąsiada zarazem.

Początek szlaku kajakowego znajduje się w miejscowości Petrykozy. Przed śmiałkami 70 km rzeki do ujścia. W górnym biegu rozumianym, jako odcinek przed Drzewicą opisanych jest 10 przeszkód wymagających przenoszenia. W odcinku dolnym – 4, wliczając to przenioskę koło toru kajakowego w Drzewicy. Do tego dochodzi kilka progów wymagających przenoszenia, kilka zwałek, które również trzeba było obnieść oraz jeden most pontonowy dla bydła (tu powinna być emotka z facepalmem albo tzw. barankiem).
W pierwszym dniu przepłynęliśmy 30 km forsując większość przeszkód zarezerwowanych dla górnej Drzewiczki – przy czym wyszło ich o 4 więcej, niż wg opisu Pana Tomczyka.

Tu taka mała dygresja / uwaga.:
Jest podobno taka zasada, że nie spływa się sztucznych progów, zastawek, jazów itp. I kropka. Bez wyjątków. Cóż w praktyce różnie bywa ale z grubsza się pod tym podpisuję – szczególnie biorąc pod uwagę sprzęt, którego głównie używam. Twisty, i inne kajaki gumotexu mają skeg montowany z tyłu. Świetnie wygina się na kłodach ale na nierównych kamieniach i betonie jest problemem – haczy, blokuje, szura. Zdarzyło mi się, że przy pokonywaniu takiej przeszkody kajak sobie przepłynął, ale nie cały, bo zawisł skiegiem na betonowym / kamienistym kancie progu. To potencjalnie groźna sytuacja i lepiej tego nie ćwiczyć.
Druga sprawa, to fakt, że każdy sztuczny próg może być groźną pułapką, szczególnie dla dmuchańców – ukryte pręty, druty, szkła.

W czasie tej wycieczki zdarzyła nam się inna przygoda – wpadliśmy na – jak się okazało – strasznie głupi pomysł spławienia kajaków na właśnie takim progu. Niestety, nie doszacowaliśmy odwoju – kajaki wciągnęło w wodę aż miło. Uratowało nas, że wszystkie rzeczy w kajaku (z wyjątkiem piwa) mieliśmy dobrze umocowane, a cumki przywiązane do łodzi mocno. Więc jakoś udało się wyciągnąć je z kipieli. Ale było niewyraźnie.
Podsumowując górny odcinek Drzewiczki można stwierdzić, że przed Opocznem jest warta grzechu. Niewielka ilość zwałek, niewielka ilość stałych przeniosek (3-4, zależy jak liczyć) leśne odcinki i ogólne wrażenie dzikości rzeki. Niestety – ale to uwaga do całej rzeki – momentami szuraliśmy po mieliznach. Strach się bać, co przyniesie lato.
Za Opocznem bajka się kończy. Rzeka mocno uregulowana, co kilometr jakaś przenioska. Co prawda, w sumie nam się również podobało, ale to pewnie z entuzjastycznego stosunku do kajakarstwa jako takiego i przygód w ogóle.
Obóz w sobotę - na wysokości mostu między Radzicami Małymi i Dużymi. Wieczór upłynął nam jak zwykle miło, choć nie mieliśmy piwa (patrz wyżej). Poszliśmy spać dość wcześnie, zmęczeni całym dniem intensywnego wysiłku.
W niedzielę szybko dopłynęliśmy do Drzewicy. Przenioska przy torze kajakowym jest długa (jakieś 150-200 metrów) ale dość łatwa – bez problemu wychodzi się na brzeg przy tamie i łatwo woduje za torem, a kajaki ciągnie się po trawie, lekko z górki.
Dalej już wielokrotnie opisywana klasyka – zamek, przenioski, śliczne leśne odcinki, zaraz za Drzewicą jeden gówniany kamienisty próg, czy też bystrze, na którym się zaklinowałem (patrz wyżej – uwagi nt spływania progów). Mieliśmy płynąć prawie do końca ale w Odrzywole, koło stawów, stwierdziliśmy, że pogoda się psuje, jest już ciut późno, trochę nam się już nie chce, a do domu jeszcze daleko. Zadzwoniliśmy po Pana Mirka z Domaniewic i było po wycieczce. W drugim dniu 26 km.


PS
1. Warto kupić wspominany wyżej przewodnik – znajdziecie tam naprawdę w miarę dokładne opisy rzek, co mieliśmy okazję sprawdzić. Z tego powodu nie umieszczam tu również skopiowanej tabeli z opisem Drzewiczki – facet się naprawdę namordował. Należy mu się te kilka złotych…

2. polecamy firmę Safari z Domaniewic. Charyzmatyczny Pan Ryszard robi świetne wrażenie, jest pomocny, gościnny, miły i ma konie. I nocleg pod dachem, jak ktoś nie lubi pod namiotem (ale kto nie lubi pod namiotem???).

[Ra$]

Dzięki! Dawno nie było tu relacji, tym bardziej takich ciekawych bo z rzeki na której nie byłem!

[Płaj]

Dzięki! Bajer relacja. Dobry pomysł, żeby zobaczyć coś więcej, niż dolny odcinek.
W 2019 spłynąłem od Rudy Białaczowskiej do ujścia. Pod zwalonymi wielkimi drzewami koło altanki miałem niezłą wywrotkę - nagle znalazłem się pod wodą i po drugiej stronie przeszkody:) To było już na tym najczęściej spływanym odcinku. Altanka nadal stoi? Niestety już nie miał kto o nią dbać i było tam sporo śmieci. To bardzo ładna rzeka, byłem już na niej trzy razy, w tym na dwóch spływach rodzinnych.

[Włodek]

Po obejrzeniu 3 pierwszych zdjęć zaświtała mi w głowie myśl:
znajome miejsce, znajome twarze, znajome zwierzęta, znajome akcesoria ogniskowe

Dzięki Waszemu zaangażowaniu zobaczyłem wyższy niż dotąd znałem odcinek Drzewiczki.
Mirek Kowalski właściciel "Safari" to zapalony kajakarz oraz bardzo gościnny i uczynny człowiek.
5 lat temu gratis zawiózł nas nad Drzewiczkę oraz wspólnie z nami wziął udział w spływie.
Warto dodać że ośrodek "Safari" świadczy kompleksową usługę w dziedzinie paintball.

Na fotkach Mirek Kowalski.

[jack]

Za rekomendacją Damiana przewodnik mam i zdecydowanie polecam...a w nim m.in. o Drzewiczce, która jest moim planem na bieżący rok a teraz jeszcze bardziej. Dzięki.

[Płaj]

Co dp Pana Mirka - znam i korzystaliśmy z jego usług kilkukrotnie
Co do przewodnika - godny polecenia, choć są tacy, którym brakuje tam map (nie mnie). Duży plus za opisanie mojej macierzystej Mrogi. No i całej Bzury, w tym odcinka górnego.