Udało się złapać ładny dzień (co najmniej do połowy). Udało się spłynąć w świetnym towarzystwie. Samo to już sukces
Faktycznie spływ miał być lajtowy, taki łagodny start. Mieliśmy płynąc od Sobkowa Nidą, ale zapowiadali wiatr - więc namówiłem kolegów na Białą Nidę (która jest dużo bardziej osłonięta). Faktycznie - wiatr nie sprawiał problemów, ale... pojawiły się zwałki, oraz okazało się, że miejscami jest naprawdę ciasno między gałęziami. Towarzystwo może nieliczne ale zacne: Jacek, Janek, mój przyjaciel Igor oraz moja skromna osoba.
Nikt nie zaliczył kabiny (choć nasza "osada" miała naprawdę niewiele do tego). Udało się nawet trochę potestować sprzęty kolegów.
W połowie dnia bardzo sympatycznie pobiesiadowaliśmy, pomogły nam nawet zwierzęta (uprzejmy piesek raczył się naszą kiełbaską - nie czekając wcale na zaproszenie). Fajne jest to, że spotykani ludzie przyjaźnie odpowiadali na nasze powitania, więc nawet pewna wpadka z kiełbaskami (bo ściślej rzecz biorąc psina zdążyła wchłonąć dwie na raz) nie zepsuła nam nastrojów
.Poniżej kilka zdjęć:
i co najważniejsze dali radę bez zamoczenia małego palca. A, że później mało nie owinęli się na jedynym, samotnym paliku w nurcie to już inna historia. Z resztą sam też już prawie witałem się z kabiną (a aparat na szyi) ale wyższa pozycja w Palavie umożliwiła w miarę szybkie wyskoczenie z niej i jakoś się wyratowałem.
