Ten dzień nastąpił wczoraj. Prognozy były trochę niepewne. Miało być słońce, deszcz, a nawet możliwe burze. W momencie spotkania faktycznie towarzyszy nam niewielka mżawka. Jacek jednak uspokaja, że chmura zaraz przejdzie i powinno pojawić się słońce. Tak też się stało. Po dotarciu do Bukowna, po deszczu pozostało już jedynie wspomnienie.
Pompujemy kajaki i można ruszać. Rzeka w porównaniu z kwietniem nabrała dodatkowego uroku w postaci zieleniejącej roślinności na brzegach. Poprzednio trochę nam tego brakowało.
Docieramy do miejsca gdzie zwykle kończą sie komercyjne spływy. Pod mostkiem znajduje się kamienne bystrze. Po krótkim rekonesansie z brzegu decyduję się je spłynąć, jak się okazuje z sukcesem.
Kawałek dalej pojawiają się pierwsze przeszkody w postaci powalonych drzew. Jacek przezornie postanawia założyć wodery, mające ułatwić ewentualne brodzenie w rzece.
Im dalej tym liczba zwałek narasta. Większość z nich udaje się pokonać, czy to górą, czy też przeciskając się pod nimi. Pojawiają się również nowe techniki, jak "na koalę"
Niektóre jednak stanowią na tyle duże wyzwanie, że konieczne jest wyjście na brzeg. Nie jest to jednak uciążliwe i cała zabawa wywołuje jedynie uśmiech na naszych twarzach. Równocześnie wzrasta atrakcyjność samej rzeki. Zdjęcia nawet w niewielkim stopniu nie są w stanie oddać jej uroku. 
W pewnym momencie wiosło Jacka nie wytrzymuje trudów i przybiera nie do końca pożądany kształt. Chwilę później zamiast jednego wiosła do dyspozycji pozostają mu już dwa pagaje
Jest to jednak na tyle ciekawa konstrukcja, składająca się z niezliczonej liczby elementów, że po drobnych korektach udaje się na powrót otrzymać jednoczęściowe wiosło. Jest co prawda trochę krótsze, jednak biorąc pod uwagę szerokość rzeki stanowi to raczej zaletę.
W pewnym momencie nad nasze głowy nadciąga chmura przynosząc dość intensywny deszcz. Nie trwa to jednak długo i po kolejnych pięciu minutach na powrót możemy cieszyć się słońcem. Docieramy do ruin dawnego młyna, a po chwili do mostku z przepustem rurowym.
Do Białej Przemszy pozostało około 4 kilometrów. Prognozy na dalszą część dnia są jednak dosyć pesymistyczne. Dodatkowo według opisu na ostatnim fragmencie liczba potencjalnych utrudnień ma jeszcze zdecydowanie wzrosnąć. Postanawiamy w tym miejscu zakończyć dzisiejsze pływanie. Wisienkę na torcie zostawimy sobie na następny raz. Z pewnością niebawem wrócimy, aby dokończyć to co już rozpoczęliśmy, bo z pewnością warto.
Gdy kończymy spływ towarzyszy nam piękna pogoda, nie spieszymy się więc z pakowaniem kajaków. Zamiast tego urządzamy sobie krótki spacer po okolicy. Gdy w końcu zabieramy się za nasz sprzęt, nadciąga burzowa chmura. Pojawiają się pioruny, deszcz, a na końcu nawet grad. W efekcie dopiero co wysuszone kajaki wyglądają jak świeżo wyciągnięte z rzeki.
Aby podtrzymać narodzoną w tym roku tradycję udajemy się jeszcze do Bukowna po kebaby, które spożywamy na jednym z pobliskich punktów widokowych.
Dzięki za fajną zabawę i mam nadzieję do zobaczenia niebawem na ostatnim odcinku Sztoły.
.
A sama rzeka jest wyjątkowo piękna. Aż żałuję, że mając ją dosłownie pod nosem dopiero teraz miałem okazję ją odkryć 