, co z tego wyszło można poczytać w relacji 'Łysego' Hańcza-Rospuda....a wracając do wątku,
prognozy pogody nie pozostawiały złudzeń i wszystko wskazywało, że nieprędko (jeśli w ogóle) wrócą letnie temperatury. W takiej okoliczności żal było zmarnować słoneczny weekend więc postanowiliśmy z Pawłem „coś popływać”. Krakowskim targiem padło na Nidę z domieszką Wisły, konkretnie z Wiślicy do Szczucina. Obie w stanach średnich (Pińczów 197 cm i 154 cm Szczucin) co minimalizowało ryzyko ugrzęźnięcia na mieliznach. Do ostatniej chwili ważyło się uczestnictwo Peterki z Zuzą, jednak na szczęście dali się namówić i od mostu w Czarkowach płynęliśmy już w czwórkę.
Z założenia miało być spokojnie i leniwie, w rzeczywistości było wręcz sennie. Spokój na wodzie, wymarzona pogoda, powodowały, że niejednemu przymykało się oko. I tak „na liścia” z dużą rezerwą czasową zdryfowaliśmy do Nowego Korczyna. Ku naszemu zaskoczeniu okazało się, że w ślad za mapą google sto metrów od dobicia jest pizzernia. Zdziwienie było tym większe bo okazało się, że zamówione włoskie specjały były całkiem zjadliwe. Nie bez znaczenia były też pewnie okoliczności uczty, bo odbyła się ona na deskach przystani kajakowej z Nidą pod nogami. Po przewie pozostało już tylko spłynąć kilka kilometrów do ujścia gdzie zaplanowany był biwak na wiślańskiej plaży. Mimo, iż nie każdy może uwielbia piach w śpiworze to próby choćby zbliżenia się do czegoś zielonego, jakiegoś skrawka trawy wzbudzały hordy komarów. Szybko okazało się, że każda wyprawa w krzaczki stanowić będzie nie lada wyzwanie i długo będzie swędzieć. Bez zbędnego pisania, komarów były miliony.
Po rozstawieniu obozu, który na prośbę poławiaczy rekordowych sumów został nieco przesunięty, grzecznie poszliśmy spać… no prawie. Wcześniej ognisko, małe co nieco i podziwianie wyjątkowej pełni księżyca. Co prawda tym razem „sumiarzom” niespecjalnie się powiodło, choć tydzień wcześniej złowili okaz 203 cm!, to moczykije z drugiej strony naszego obozu o świcie wyciągnęli karpia 11 kg.
Zgodnie z planem na niedziele zostało niecałe 20 km, wiec dla śpiochów był to argument co by jeszcze trochę poleżeć. W efekcie zebraliśmy się dopiero przez 11 i o ile w sobotę było ciepło to niedziela okazała wręcz upalna. W pełnym słońcu, często z nogami w wodzie podziwialiśmy kolejne łachy i dzikie plaże, bądź co bądź uregulowanej na tym odcinku Wisły. Na kilka kilometrów przez Szczucinem, korzystając z gigantycznej piaszczystej wyspy zrobiliśmy mały popas, a Paweł postanowił nawet popływać. Później już tylko pozostało przepłynąć po mostem i przy stanicy WOPR zwinąć okręty.
Jako, że Szczuciń to już nieco większe miasteczko nie zabrakło też kebaba i chyba przez pomyłkę dostał mi się ostry Pawła. Utwierdziłem się w przekonaniu, że dalej wolę łagodne potrawy, a ostre to mają być żyletki. W pełnym składzie wróciliśmy do Wiślicy, gdzie dopełnieniem kulinarnych wrażeń były lokalne lody (kiedyś były lepsze).
Rewelacyjny weekend, dzięki za towarzystwo i do następnego.
ps. a na Wisłę wrócę jeszcze nie raz, bo mimo, że wielka to ma to coś...
