W lipcu miałem, wraz z mieszanym towarzystwem, zwiedzać kajakiem Międzyodrze. Niestety, zachorowałem na covid. Cóż... Trzeba było przesunąć wyjazd na sierpień. I wtedy okazało się, że zachorowała, i to poważnie, Odra. Więc z planów nici. Więc może Prosna? Niski poziom (akurat okazało się, że jak się wybraliśmy, to się zrobił duży). No ale zawsze mamy pod nosem Wartę. W tamtym roku zaliczyliśmy już z Pawłem ten odcinek (w części) i to jest naprawdę ładny odcinek Warty. Więc zdecydowałem się go powtórzyć, a może nawet stworzyć z tego nową świecką tradycję?
Koniec końców udało nam się skrzyknąć w trójkę: Paweł, Mateusz i moja nieskromna osoba.
Determinacja Mateusza była ogromna - po drodze na miejsce zbiórki zatarł klocki hamulcowe, prawie spalił koło ale... Sam to opanował i szczęśliwie, choć z małym opóźnieniem, dotarł na miejsce startu, czyli do mojego domu. Transport ogarnęła nam Kasia, więc mogliśmy sobie płynąć na luzie.
W Dłusku byliśmy koło 20.00. Już była szarówka, a właściwie robiło się ciemno. Do przebycia było 5 km, bo pierwszy nocleg zaplanowałem w urokliwym ujściu Prosny. Po drodze podziwialiśmy oświetlone mury Pyzdr - to jedna z ładniejszych panoram warciańskich. Do celu dopłynęliśmy już po ciemku.
Potem szybko rozstawiliśmy obóz i rozpoczęliśmy wieczorne spotkanie klubu, z degustacją - a jakże - wołowiny z żaru.
Poszliśmy spać ok. 01.00 w nocy.
ranek był ładny. zaczynam się przyzwyczajać do mojego nowego namiotu
ujście Prosny jest na 348 kilometrze Warty
szybko dopływa się do promu w Nowej Wsi Podgórnej. Czasem z niego korzystam w czasie powrotów z pracy. Bardzo to lubię.
wkrótce płyniemy przez lasy okolic Żerkowa
piękny budynek Ośrodka Edukacji Leśnej i prom Nikodem w Czeszewie
przerwa w Orzechowie
i... jakaś kolejna przerwa
zapożyczyłem, bez pozwolenia, niektóre zdjęcia Mata..
dzień byl upalny, zaliczyłem kryzys związany z odsoleniem. Zdecydowaliśmy się na zakończenie dnia 1 km przed polem biwakowym w Kotowie, po lewej stronie. A to.. szakłak, którego postanowili spróbować chłopcy. Powoduje sraczkę, a większych ilościach śmierć w męczarniach...
trzmieliny pospolitej podobno nie próbowali
chociaż nie wiem
w każdym razie, zarządziliśmy leżakowanie
a niektórzy nawet się wykąpali. Wyglądają jak utopce...
miejsce mieliśmy ładne
wieczorem Paweł serwował karkówkę i degustację nalewek
nie przeszkodziło to w punktualnym zejściu na wodę kolejnego dnia
i po 10 km zobaczyliśmy Śrem
niestety, Macieja podobno nie było, więc nie mogliśmy liczyć na komitet powitalny
niektórzy mają fajnie. nawet domek na wodzie można sobie zafundować
koło 13.00, zgodnie z prognozami, zaczęło padać i miało padać co najmniej kilka godzin. Zdecydowaliśmy się zakończyć w Radzewicach
i to był dobry pomysł, a Kasia nie kazała na siebie długo czekać.
Było fajnie.
.....szkoda że bez strażaka 
...ten rok mam jakiś mega kiepski jeśli chodzi o wiośliskowania, tym chętniej czytam i oglądam Waszą integrację panowie
