nawodzie.fun

Wyjazd wskoczył do kalendarza w zamian za przesunięte rzeki Litwy, planowany był na sierpień 2022, wtedy jednak z nagła odwołany.
Uczestnicy: Paweł (kajak pneumatyk), Włodek + Dzidka (kanu).

29.04.2023 Sobota "dzień zero" (w piątek wieczorem z Krakowa dojeżdża Paweł)
Pobudka, śniadanie, pakowanie, wyruszamy o 7.oo.
Do naszej granicy 300 km, Litwą ponad 230, Łotwą ponad 200. Do przejechania 750 km, przewidywany ciągły czas jazdy 10,5 godz.
Paweł to wytrzymały i świetny kierowca, na Łotwę dojeżdżamy sprawnie i bez problemów ale geografia wschodu urywa nam 1 godzinę dnia.

Most na Gauji (foto - Paweł) Spojrzenie na rzekę (foto - Paweł) Od tego miejsca jedziemy wzdłuż Gauji w górę jej biegu.

Szybszy wieczór i brak dojazdu do przewidzianego miejsca zmieniają plan noclegu.
Decydujemy się na komercyjny biwak w ośrodku "Jaunaraji" (5 e/os). (foto -Paweł) Paweł odstawia auto na stację kolejową, po tym raczymy się smażoną kaszanką z cebulką oraz wypijamy "coś lokalnego" z dodatkiem chmielu.
(foto - Paweł) Uff ! - pierwszy etap za nami.

Tutaj zaczniemy jutro naszą wyprawę (foto - Paweł) C.D.N.

30.04.2023 Niedziela "Dzień Pierwszy"

Poranek - wstajemy niemrawo.
Temperatura nie zachęca do aktywności.
W patelni i zalanych wodą kubeczkach warstwa lodu.
Nie wiemy jeszcze że takie lodowe poranki staną się naszą codziennością.
Suszymy zmarznięte namioty.

Paweł zwiedza i fotografuje okolicę. Odkrywa że nocowaliśmy kilkaset metrów od planowanego ujścia rzeki Abuls. C.D.N.

Schodzimy na wodę. W opisie sprawdzamy co przed nami. Pierwsze ruchy wiosłem. Pierwsze wrażenia. Gauja U-rzeka.

Widoki niepowtarzalne przepływamy tor kajakowy Tuż za torem w miasteczku Valmiera Ławeczki tak pomalowane że tylko zwiedzać i podziwiać

Zwiedzamy (foto - Paweł) Najwyższy czas aby płynąć dalej

Straciliśmy sporo czasu, pogoda się psuje, czas płynąć dalej. Nie wiadomo kiedy wpływamy na teren Parku Narodowego Wypatrujemy i odnajdujemy biwak Sapa. Zostajemy na noc.

To nasz pierwszy biwak na terenie Parku Narodowego.
Noclegi na dziko w Parku Narodowym nie są możliwe.

Każdy "parkowy" biwak jest standardowo tak samo oznaczony i wyposażony:
- wiata / schron
- stół z ławami
- palenisko z kratą i hakiem
- kosz na śmieci
- płotek do suszenia ubrań i kapoków
- sławojka ekologiczna (swoisty ToyToy)
- informacja o unijnym dofinansowaniu
Na większych przestrzeniach ilość infrastruktury jest zwielokrotniona. U nas taka tablica byłaby z blachy ocynkowanej o rozmiarach 1,5m x 1,5m , oprawiona i zabetonowana w gruncie.
W łotewskim Parku Narodowym ta tablica to kartonik wielkości wizytówki - tak wizytówki !.

Wznosimy toast za udany pierwszy dzień oraz za rozsądek Łotyszy.

01.05.2023 Poniedziałek - "Dzień Drugi"
Park Narodowy Gauja

Kolejny dzień i kolejny mroźny poranek.
Nie dziwią błyskające światłem kruszynki lodu.
Po porannym rozgardiaszu schodzimy na wodę

Czyżby Paweł nie był do tego przekonany ? Jednak popłynął. My także. Diabelskie Skały. Paweł jest pierwszym do wspinania i zwiedzania.

Aby tu dojść trzeba było nieźle się wspiąć To tylko początek wspinania Nagrodą są cudne widoki To zaledwie początek uczty dla oczu.

Znajdujemy się w "Innym Świecie". Multum formacji skalnych. Zmysły nie ogarniają. Zdjęcia nie oddają.