Znów nie udało mi się dotrzeć do ujścia, choć niektórzy z uczestników się wyłamali.
I dotarli.
Zimno już było (pod spodniami kajakowymi dwie pary leginsów termoaktywnych, śpiwór ze sztucznego puchu z komfortem do minus 2). Ale ładnie. Cała rzeka nasza. Poza sezonem odzyskuje swój naturalny urok. A wieczorem ognisko i z przodu parzy, a w zadek mrozi. W Międzyrzeczu zwiedziliśmy Szpital Psychiatryczny oraz cmentarz, na którym stoi pomnik przypominający pomordowanych pacjentów w czasie akcji T4 - likwidacji psychicznie chorych przez Niemców. Nie najeźdźców. Oni robili to swoim własnym obywatelom.
Pierwszy nocleg na terenie nieczynnego ośrodka wczasowego w Międzyrzeczu.
Tam, w piątek rano, jeszcze w okrojonym składzie (Mat, Strażak, Maciej, ja), zostawiamy samochody wraz z bagażami, bierzemy kajaki i miły pan z firmy kajakowej zabiera nas do Rańska.
Stamtąd dopływamy do Międzyrzecza.
Wieczorem dołącza reszta ekipy: Paweł i Darek Synkopa z żoną i dwoma kumplami. Atmosfera jest luźna szczególnie, że okazało się, że Maciej nie zabrał śpiwora i wszyscy zapraszają go do swojego
Na szczęście Paweł w trybie awaryjnym zabiera brakujący śpiwór prawie że po drodze z domu Macieja i dzięki temu Maciej nie zamarza w nocy, takoż nie dochodzi do gorszących scen, kiedy to musiałby nocować razem w śpiworze z jednym z oddanych przyjaciół.
Rano w sobotę, już całą ekipą i w pełnym ekwipunku, wyruszamy na podbój Obry. Po raz kolejny zdaję sobie sprawę, że fakt przepłynięcia jakiejś rzeki 2 lata wcześniej o niczym nie świadczy - wszystko się zmienia, zwałki, brzegi, widoki. Wszystko.
Szybko okazuje się, że dochodzi do podziału ekipy. Synkopa wraz ze swoją częścią pruje do przodu. Reszta wybiera bardziej chilloutowy program i płyniemy sobie spokojnie, podziwiając widoki i ciesząc się swoim towarzystwem. Śpimy na zalewie Bledzewskim. Ładne miejsce.
W niedzielę podział ekipy staje się już stałym elementem spływu. Podobnie, podział celów - Synkopa & Co pruje, my płyniemy. W konsekwencji Darkowi udaje sie dopłynąć do ujścia w Skierzynie i kończy na Warcie, my jakieś 2 km wcześniej, na Obrze.
No i czas było już ku temu, bo zaczynało się ściemniać, a wkrótce również padać.
Piękna rzeka. Tyle wam powiem.
, w wolnej chwili wrzucę kilka widoków od siebie .
