W szkole tlumacza za mamy najkrotszy i najdluzszy dzien w roku, dwa przesilania gdzie dni sa rowne i voila - wystarczy.
Rzeczy ktorych nie tlumacza.
Dlugosc dnia nie zmienia sie liniowo. To nie jest tak ze co dzien mamy dwie minuty wiecej az do maksimum. Caly wic polega na tym ze:
- pora wschodu slonca zmienia sie sinusoidalnie
- pora zachodu slonca zmienia sie sinusoidalnie
- ale te dwa przebiegi nie pokrywaja sie ze soba. Sa przesuniete o 4-5 dni.
Wiec 22 grudnia mamy najkrotszy dzien w roku. 23 grudnia jest dluzszy ale wschod slonca nastepuje pozniej. Dziwne nie? Dopiero 26 grudnia slonce zaczyna wstawac wczesniej.
W przypadku najdluszego dnia w roku jest identycznie, nastepny dzien jest juz krotszy ale slonce wstaje wczeniej.
Przy tak niewielkim przesunieciu odstepstwo od sinusoidy dla czasu trwania dnia jest stosunkowo niewielkie i najczesciej tego nie zauwazamy.
Niestety ta sinusoida ma swoje wady. Miesiac przed i miesiac po najkroszym dniu - nadal dni sa krotkie. W sumie jest to i zaleta. Bo miesiac przed i miesiac po najdluzym dniu 22 czerwca, mamy bardzo dlugie dni.
Na wlasny uzytek wymyslilem 'dzien graniczny pracownika" to jest 11 lutego. W tym dniu slonce wstaje przed 7.00 i zachodzi o 17.00. To znaczy ze jak bede wychodzil do pracy bedzie juz widno, a jak wroce z pracy bedzie jeszcze widno.
I ostatnia ciekawostka o ktorej w szkole wspominaja tylko troche. Im dalej na polnoc tym wieksza roznica miedzy najkrotszym a najdluzszym dniem. Nauczyciel tlumaczy to w kontekscie nocy polarnej i dnia polarnego. Jakos tak czujemy ze zagadnienie nie tyczy nas, tylko polnocnych regionow Szwecji.
A tu zonk. Jak ktos mieszka nad Baltykiem, to jego najdluzszy dzien jest dluzszy o 40 minut niz dla osoby mieszkajacej w Zwardoniu.
Pewnie stad sie wzielo ze w wakacje nad morzem ,slonce nigdy nie zachodzi.
......... 